Białym Dunajcem
Encyklopedia PWN
m. powiatowe w województwie małopolskim, w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, u zbiegu Białego Dunajca i Czarnego Dunajca, u podnóża Gorców.
zachodnia część Pogórza Środkowobeskidzkiego, między Dunajcem a Białą;
Skupień Florek Andrzej, ur. 25 XI 1902, Stołowe (przysiółek Białego Dunajca), zm. 2 XII 1973, Kraków,
pisarz lud. z Podhala, gawędziarz;
pow. ziemski w północno-wschodniej części woj. małopol.;
miasto w województwie małopolskim, powiat grodzki, na Płaskowyżu Tarnowskim, nad Białą i jej dopływem Wątokiem oraz nad Dunajcem (częściowo zachodnia granica miasta); siedziba pow. tarnowskiego.
góry fałdowe w północnej, zewnętrznej części Karpat, na terenie Czech, Polski, Słowacji i Ukrainy. Ciągną się szerokim łukiem o długości ok. 600 km i szerokości ok. 50 km, od Bramy Morawskiej i górnej Beczwy na zachodzie po obszar źródliskowy Białego i Czarnego Czeremoszu oraz Suczawy na wschodzie.
